γιατί τα καλοκαίρια χανόμαστε μέσα στην αγωνία της μέρας
            που δεν μπορούσε να ξεψυχήσει.
ΟΤΑΝ ΗΡΘΕΣ
Εσβήναν τα χρυσάνθεμα σαν πόθοι
στον κήπον όταν ήρθες. Εγελούσες
γαλήνια, σα λευκό χαμολουλούδι.
Αμίλητος, τη μέσα μου μαυρίλα
την έκανα γλυκύτατο τραγούδι
κι απάνω σου το λέγανε τα φύλλα.
Κώστας Καρυωτάκης 
*********************************************
Αναρωτιέμαι ωστόσο πως γίνεται να πιστεύεις ότι με ξέρεις αφού ποτέ σου δεν με είδες να κλαίω.
από
*********************************************

Γυρίσαμε πάλι στο φθινόπωρο, το καλοκαίρι

σαν ένα τετράδιο που μας κούρασε γράφοντας μένει

***

Οι στοχασμοί μας
σαν τις πευκοβελόνες της χτεσινής νεροποντής
στην πόρτα του σπιτιού μας μαζεμένοι κι άχρηστοι
θέλουν να χτίσουν έναν πύργο που γκρεμίζει.

 Γ. Σεφέρης 

*********************************************

«Κύριε, ήρθε η ώρα. Το καλοκαίρι ήταν πολύ μεγάλο.
Άφησε τον ίσκιο σου πάνω απ” τα ηλιακά ρολόγια,
και στα λιβάδια ξαμόλα τους ανέμους.

Ράινερ Μαρία Ρίλκε, «Φθινοπωρινή μέρα»

*********************************************

Αν δε τύχαινε να χεις μάτια με χρώμα φεγγαριού

με χρώμα μέρας όλο δουλειά ,φωτιά και χώμα,
και δεμένη τ’αγέρα τη σβελτοσύνη να’ χεις,
αν δε τύχαινε να’ σαι κεχριμπαριού βδομάδα,
αν δεν ήσουν η κίτρινη στιγμή που το φθινόπωρο
σκαρφαλώνει από τις περικοκλάδες
κι αν δεν ήσουν ψωμί που ευωδιαστή η σελήνη
το φτιάχνει σεργιανόντας στον ουρανό τ’αλεύρι,
ω,λατρεμένη δε θα σ’αγαπούσα!
Στην αγκαλιά σου αγκαλιάζω αυτό που υπάρχει,
χρόνο και άμμο και της βροχής το δέντρο
 Πάμπλο Νερούδα, Σονέτο 8
*********************************************

“It was autumn, the springtime of death. Rain spattered the rotting leaves, and a wild wind wailed.”

Tom Robbins, Still Life with Woodpecker

4440674f4d61bad2489decb2f21323c9
autre
hgdjgf
a690b5ddfa0fa89a78e88a5f67d79963
78c794fcaec687501bda90bd270eec0c
1f3b51ff2458cc1a2abbf4c5d222ab87