Όταν μένεις σε νησί το καλοκαίρι η πιο αστεία ερώτηση που σου κάνουν είναι “θα πας κάπου διακοπές;” Μα μένω ήδη σε νησί, μόλις τελειώσω τη δουλειά μπορώ να διαλέξω μία από τις φανταστικές διακόσιες παραλίες μας, να πιω μια μπύρα πάνω στο κύμα, να γυρίσω σπίτι, να βάλω κάτι αέρινα καλοκαιρινό και να χαθώ ανάμεσα στους χιλιάδες τουρίστες που βγαίνουν για το βραδυνο τους dinner ή κοκτέιλ.
Πέρα από την πλάκα όμως, η αλλαγή παραστάσεων κάνει σε όλους μας καλό και τα Δωδεκάνησα έχουν αμέτρητες πανέμορφες γωνιές, κοντινές και μακρινές για μικρές αποδράσεις από την καθημερινότητα.
Έτσι λοιπόν αποφάσισα να φτιάξω το βαλιτσάκι μου, να πάρω τις κολλητές μου και να πάμε για ένα φανταστικό κοριτσίστικο τριήμερο σε ένα κοντινό νησάκι 🙂 Το πρόβλημα; Τι θα πάρω μαζί μου (και κυρίως ποια βιβλία).
Γιατί ξέρετε τι είναι αυτό που γεμίζει τη βαλίτσα μας πριν τις διακοπές; Ο Φόβος! Ναι, ο φόβος του ότι θα μείνουμε χωρίς τα ρούχα που δεν έχουμε βάλει ένα χρόνο αλλά μπορεί να θέλουμε εκείνη τη μέρα, το βιβλίο που σκονίζεται τόσο καιρό στο κομοδίνο μας, τα 5 διαφορετικά καπέλα μας κλπ κλπ.
Συγκεκριμένα για τους βιβλιόφιλους, βέβαια, υπάρχουν κάποια πολύ βασικά προβλήματα τα οποία είμαι σίγουρη ότι καταλαβαίνετε:
- Το φανταστικό αλλά τεράστιο και πολύ βαρύ βιβλίο: Έχω ξεκινήσει το Confiteor το οποίο είναι τέλειο αλλά ΓΙΓΑΣ (και τόσο βαρύ…).
- Το βιβλίο που φοβάστε ότι θα τελειώσετε σε μισή μέρα – και μετά τι θα διαβάζω κάτω από το αρμυρίκι ακούγοντας το φλιτς φλιτς του κύματος; Έχω το δώρο της Παναγιώτας από το Cocooning Cat, το Κορίτσι με τα Πορτοκάλια, το οποίο μόλις ανέβασα στο ίνσταγκραμ έγραψαν όλοι ότι είναι εκπληκτικό – όμως φοβάμαι ότι θα το διαβάσω πραγματικά ανάμεσα σε δυο βουτιές.
- Το τάμπλετ δεν ενδείκνυται για παραλία καθώς η οθόνη γυαλίζει στον ήλιο (και λαδώνεται χεχεχε): αν έχετε ηλεκτρονικό αναγνώστη όμως έχετε σωθεί!
- Το βιβλίο που πήρατε μόνο για το εξώφυλλο: αν είναι βλακεία θα σας χαλάσει τις διακοπές…
- Το σίγουρο και αγαπημένο: όσες φορές και αν το έχουμε διαβάσει, ό,τι και αν γίνει δε θα απογοητεύσει. Και νιώθουμε μια ασφάλεια να το έχουμε μαζί.
- Το best-seller: κακά τα ψέματα το πήρες επειδή διάβασες παντού ότι είναι τέλειο. Ή στο έκαναν δώρο και δεν το άλλαξες. Φοβάσαι όμως ότι θα σε κακοχαρακτηρίσουν αν σε δουν να το διαβάζεις και νιώθεις την ανάγκη να αναφέρεις συνέχεια “μου το έκαναν δώρο” ή “εγώ δε διαβάζω τέτοια συνήθως αλλά αυτό είναι καλό”.
- Φοβάστε ότι όσα και αν πάρετε θα τα διαβάσετε όλα: και όταν τελειώσουν θα πρέπει να είστε κοινωνικοί και να βγαίνετε μαζί με τους φίλους σας – τέρμα τα απολαυστικά μοναχικά βράδια στο μπαλκόνι με θέα τα ιστιοπλοϊκά και το λιμάνι. Ευτυχώς υπάρχει το instagram και μπορούμε να περάσουμε λίγο χρόνο φωτογραφίζοντας τα βιβλία μας σε σοκάκια με μοκαμβίλιες και κοιμισμένες γάτες 🙂 Στο προηγούμενο ταξίδι μου ΞΕΧΑΣΑ την τσάντα με τα βιβλία που είχα διαλέξει! Φανταστείτε πανικό! Ευτυχώς είχε μερικά παλιά paperbacks στο δωμάτιο που νοικιάσαμε και βρήκα ένα καλό 🙂
Εσάς τι άλλο σας αγχώνει όταν πηγαίνετε διακοπές; Ή είστε χαλαροί και δεν αφήνετε τίποτα να σας χαλάσει το ζεν της απόδρασης από την καθημερινότητα; Teach me how, please! 🙂 🙂
“Έγραψες” πάλι, Φωτεινή!!!
Α, μη ξεχάσεις και το διαγωνισμό της Έλενας, που ξέρεις;
Xαχα ευχαριστώ Μιχάλη μου! Εσύ ποιο φόβο έχεις ; 🙂
Μα νομίζω όλους!!! Επειδή έχουμε ηλ. αναγνώστη βέβαια διευκολύνομαι στην παραλιακή ανάγνωση (και στο κουβάλημα)! Αλλά η ουσία είναι όπως τα περιγράφεις!
Mmmm κι εγώ το δικό μου τον χάρισα και τώρα θα ήταν τόσο χρήσιμος 🙂 Πες μου το λινκ για το διαγωνισμό!
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1126217900733967&substory_index=0&id=934576529898106
Βασικά είναι μέσω του Helena’s Boudoir στο fb.
Το βρήκα 🙂
Συμφωνώ μαζί σου Φωτεινή αλλά εγώ σε διακοπές δεν παίρνω βιβλία γιατί στις 3-4 μέρες δεν προλαβαίνω να διαβάσω. Ειδικά αν έχεις παρέα θα σε ενοχλούνε και θα σου μιλάνε. Το διάβασμα είναι μοναχική υπόθεση.
Αυτό που λες πραγματικά είναι άλλος ένας φόβος. Και ακομα και από τη διπλανή ξαπλώστρα θέλω να κάνουν ησυχία!!! δεν είμαι ακοινώνητη και αγαπώ τους φίλους μου αλλά όταν θέλω να διαβάσω πραγματικά απομονώνομαι κι εγώ 🙂 Ένα μικρό βραχάκι στην άκρη της παραλίας είναι ό,τι πρέπει συνήθως ή επιλέγω μια διαβαστερή παρέα που δε σηκώνει κεφάλι από το βιβλίο της 🙂
Γι’αυτό προτιμούμε beach bar με καλό wifi ώστε να είναι όλοι αφοσιωμένοι στα κινητά!
axaxaxa πολύ καλό Μιχάλη!!!! τέρμα οι απομονωμένες παραλίες!
Το άγχος μου πάντα ήταν μήπως δεν έχω όρεξη για τα βιβλία που έχω διαλέξει. Ήθελα ένα μυθιστόρημα, ένα μη-λογοτεχνικό/δοκίμιο κτλ, μικρότερα και μεγαλύτερα (βασικά ήθελα ολόκληρη τη βιβλιοθήκη μου αλλά ας μην το κάνουμε θέμα). Παλιά με την κολλητή μου παίρναμε διαφορετικά βιβλία που θέλαμε κι οι δύο να διαβάσουμε οπότε είχαμε διπλάσιες επιλογές – τα βάζαμε σε μια άκρη και φτιάχναμε και το “ράφι” μας στη σκηνή. Τώρα πια έχουμε kindle οπότε τελειώσαν τα άγχη. Ακόμα παίρνω βέβαια και χάρτινα, έτσι για την αλλαγή 🙂
καλό αυτό! αν είστε και παραπάνω άτομα στην παρέα ακόμα περισσότερες επιλογές 🙂 🙂
Κι εγώ εναλλάσσω χάρτινα με ηλεκτρονικά ανάλογα τη διάθεση 🙂
Δεν έχω άγχη σχετικά με βιβλία στις διακοπές, γιατί είμαι από εκείνους που οργανώνουν τόσο καλά το πρόγραμμά τους, γεμίζοντάς το δραστηριότητες, που ξέρω ότι δε θα έχω πολύ χρόνο να διαβάσω. Οπότε, παίρνω ένα βιβλίο μαζί μου και έχω τα μάτια μου ανοιχτά, στον προορισμό των διακοπών μου, μήπως βρω κανένα καλό βιβλιοπωλείο όπου θα μπορούσα να χωθώ και να ανακαλύψω κανένα βιβλίο ακόμη, για να το διαβάσω μετά την επιστροφή μου. Όπως έκανα και κάτι μέρες πριν και αγόρασα ένα βιβλίο και έναν πολύ όμορφο πλεκτό σελιδοδείκτη από ένα μαγαζάκι με διάφορα είδη για τουρίστες, οπού πήγα ένα μεσημέρι να περάσω την ώρα μου. Τις διακόπτες, πάντως, γενικά, τις έχω στο μυαλό μου ως ένα ιδανικό χρονικό διάστημα για να φτιάξω δικές μου ιστορίες, αντί να διαβάζω άλλες. 😉
Υ.γ.: Το βιβλίο της Kent είναι πραγματικά πολύ καλό, δε θα μετανιώσεις την επιλογή σου. Και κάτι ακόμη: στη φωτογραφία με το βιβλίο “Το κορίτσι με τα πορτοκάλια”, ποιο βιβλίο είναι δίπλα του; Δε μπορώ να ξεχωρίσω τίποτα πέρα από ένα “The classic”.
Ναι! τα βιβλία/χαρτικά που παίρνεις από τις διακοπές λειτουργούν και ως όμορφα ενθύμια! Όσον αφορά την οργάνωση, συνήθως εγώ διαλέγω ένα – δυο πράγματα πουθέλω να κάνω και αφήνω ελεύθερο χρόνο για εξερεύνηση και χαλάρωση (ειδικά αν είναι μέρος στο οποίο έχω ξαναπάει). Πολύ ωραία η άποψή σου για τις ιστορίες όμως ): 🙂
το βιβλίο που ρωτάς είναι σημειωματάριο γι’ αυτό δεν ξεχωρίζεις κάτι άλλο!
Ιστορίες; Υπάρχει πουθενά κάτι να διαβάσουμε; (κι εγώ όπως κατάλαβες τρελαίνομαι να σκαρώνω ιστορίες)
Εγώ όπως προ-είπα και σε αντίστοιχο άρθρο της Τζο παίρνω ένα μεσαίου μεγέθους βιβλίο γιατί απλά δεν αντέχω στην ιδέα πως θα λιμπιστώ ένα καινούριο αλλά τελικά δε θα το πάρω… Πολλοί επιχειρούν να διαβάσουν “εγκυκλοπαίδειες” το καλοκαίρι αλλά η γνώμη μου είναι keep it simple. Tουλάχιστον για όσο είσαι πλάι στην παραλία. Με την επιστροφή στην πόλη ξανά βλέπεις 😉
Υ.Γ. Τα “έθιμα ταφής” τα ξεκινήσα κι εγώ 🙂
Τι ωραία που τα λες βρε Φωτεινή ! Γιατι δεν είχα δει αυτό το ποστ σου νωρίτερα ? Και οι φωτογραφίες σου όπως πάντα υπέροχες !
Aνθή μου σε ευχαριστώωωω!!!! ήταν αυθόρμητος ο προβληματισμός μου, μάλλον γι’ αυτό σου άρεσε 🙂 🙂 Καλό μας Σεπτέμβρη από αύριο!