φθινόπωρο

γιατί τα καλοκαίρια χανόμαστε μέσα στην αγωνία της μέρας             που δεν μπορούσε να ξεψυχήσει. ΟΤΑΝ ΗΡΘΕΣ Εσβήναν τα χρυσάνθεμα σαν πόθοι στον κήπον όταν ήρθες. Εγελούσες γαλήνια, σα λευκό χαμολουλούδι. Αμίλητος, τη μέσα μου μαυρίλα την έκανα γλυκύτατο τραγούδι κι απάνω σου το λέγανε τα φύλλα. Κώστας Καρυωτάκης  ********************************************* Αναρωτιέμαι ωστόσο πως γίνεται να πιστεύεις…