Επιτέλους το ξεκίνησα! Τόσο καιρό με τρόμαζε η ιδέα ότι απ’ την πρώτη σελίδα οι πρωταγωνιστές είναι αθεράπευτα και τελειωτικά άρρωστοι. Κι αν τους αγαπούσα και δεν ήθελα να πεθάνουν; τα βιβλία που πραγματεύονται αρρώστιες και θάνατο είναι ένα σπορ για γερά νεύρα, κάτι που εγώ δεν έχω 🙂 Είπα να το δοκιμάσω όμως και να δω – αν μου έλιωνε την καρδιά θα το παρατούσα χωρίς δεύτερη σκέψη. Έπρεπε όμως να ξέρω τι ήταν αυτό για το οποίο μιλούσαν όλοι τόσο καιρό (με τόσο καλά λόγια)! Το ξεκίνησα λοιπόν… Σαρκασμός, ειρωνεία, έξυπνοι διάλογοι, όχι και πολύ ρεαλιστικό φαντάζομαι αλλά τρυφερό. ένα Perks of Being of Wallflower με ήρωα τον καρκίνο. Άραγε θα νιώθαμε το ίδιο αν οι πρωταγωνιστές δεν ήταν άρρωστοι; Ή ήταν απαραίτητο να υπάρχει και μια σπαρακτική ιστορία πίσω από τους κεραυνοβόλους διαλόγους για να σταθεί το μυθιστόρημα και να μη χαθεί στην επιφάνεια των χιλιάδων YA που κυκλοφορούν;
η συνέχεια σε κάποιες ώρες (πιστεύω θα το τελειώσω πολύ γρήγορα). Αν το έχει διαβάσει κάποιος, σχόλια και κριτικές δεκτά!!!
Είναι υπέροχο. Συνήθως είμαι επιφυλακτική με τα βιβλία που έχει διαβάσει πολλής κόσμος, νιώθω οτι χάνουν την ιδιαιτερότητα τους όταν αρέσουν σε όλους. Ωστόσο το TFIOS είναι η εξαίρεση. Είναι πολύ προσωπικό, καλογραμμένο, αστείο και συγκινητικό ταυτόχρονα. Θα το λατρέψεις! Είχα διαβάσει και το Looking for Alaska και το Paper Towns του John Green και η αλήθεια είναι ότι δεν θα στα πρότεινα, το TFIOS είναι αδιαμφισβήτητα η καλύτερη του δουλειά ως τώρα. Γενικά τον θαυμάζω πολύ σαν άνθρωπο, αν ψάξεις την πλατφόρμα του “Nerdfighters” θα τρελαθείς:)
**πολύ ωραία quotes!
Kαλημέρα! το τέλειωσα χθες, μέσα σε μια μέρα δηλαδή! ήταν υπέροχο!!! Έμοιαζε πραγματικά με το Perks of Being a Wallflower το οποίο μου άρεσε επίσης! τόσο διαφορετικό από τα επιφανειακά ΥΑ που κυκλοφορούν! Σίγουρα είχε και μειονεκτήματα και θα προσπαθήσω να γράψω τη γνώμη μου σε ένα νέο ποστ!!!
Τι άλλο έχεις να μου προτείνεις;;;;; θα το διαβάσω σίγουρα 🙂
Ναι όντως, θύμιζε το Perks! Και αυτό πολύ όμορφο βιβλίο, ίσως και καλύτερο από το TFIOS…Ωραία, θα πάω τώρα να διαβάσω το review σου:)
Χμμμ να σκεφτώ! Έχω τρία βιβλία στο μυαλό μου που είναι στο ίδιο στυλ και ίσως σ’αρέσουν:
1)Το “It’s kind of a funny story” του Ned Vizzini. Το έχω παραγγείλει και περιμένω να καταφτάσει. Επειδή δεν το έχω διαβάσει ακόμη, δεν μπορώ να σου πω κάτι παραπάνω, αλλά είδα αυτό το βίντεο και με έπεισε: http://www.youtube.com/watch?v=eQ8C5zhxH2s
2)Το “Ρίγος” της Maggie Stiefvater. Το είχα διαβάσει πιο μικρή και μου είχε φανεί αρκετά ξεχωριστό και γλυκό. Από τις αγαπημένες μου συγγραφείς, φοβερή φαντασία και καλή γραφή.
3)Το “The Soryteller” της Antonia Michaelis. Αυτό τώρα είναι ιδιαίτερη περίπτωση. Είναι όμορφο και λυρικό, αλλά επίσης αρκετά σκληρό και θλιμμένο. Για γερά νεύρα και στομάχι. Παρ’όλα αυτά σου αφήνει μία δυνατή ιστορία.
Μήπως τα ήξερες…? Περιμένω γνώμη 🙂
Πολύ ωραία φαίνονται και ειδικά το πρώτου μου κίνησε το ενδιαφέρον! Δεν τα ήξερα, το ομολογώ!!! Θα τα ψάξω και θα δω αν μπορώ να κατεβάσω κανένα!
Ευχαριστώ για τις προτάσεις! 🙂
*το πρώτο
Ελπίζω να σ’αρέσουν όταν τα διαβάσεις 😀
Ξέρεις μήπως αυτό; http://www.amazon.com/Thirteen-Reasons-Why-Jay-Asher/dp/159514188X/ref=pd_sim_b_4
Ναι το έχω ακούσει αλλά δεν το έχω διαβάσει. Το θέμα του φαίνεται αρκετά βαρύ και δεν ήξερα αν ήμουν σε θέση να το αρχίσω…Διάβασα όμως το review σου και φαίνεται από τα βιβλία που είναι καλό να έχει διαβάσει κάποιος, ιδιαίτερα οι έφηβοι. Το προτείνεις ή είναι ευαίσθητο θέμα..?
*για κάποιο περίεργο λόγο μόλις τώρα είδα το comment:(
Δεν πειράζει 🙂 Όπως είδες πρόλαβα και το διάβασα. Δεν είναι βαρύ, και το θέμα του βλέπω ότι απασχολεί πολύ τελευταία, οπότε θα το πρότεινα, ναι. Αν και κατά τη γνώμη μου λίγο το παράκανε όπως έγραψα, αλλά βιβλίο είναι 🙂
Καλή εβδομάδα!