«Να τιμάς τον παραμπατάι σου» είπε. «Γιατί είναι ένας πολύτιμος δεσμός. Πάντα η αγάπη είναι πολύτιμη. Αυτός είναι ο λόγος για όλα όσα κάνουμε. Γιατί πολεμάμε τους δαίμονες; Γιατί αυτοί δεν είναι άξιοι θεματοφύλακες τούτου του κόσμου; Τι μας κάνει καλύτερους από εκείνους; Είναι επειδή εκείνοι δεν δημιουργούν μα καταστρέφουν. Δεν αγαπούν, παρά μόνο μισούν….
γιατί τα καλοκαίρια χανόμαστε μέσα στην αγωνία της μέρας που δεν μπορούσε να ξεψυχήσει. ΟΤΑΝ ΗΡΘΕΣ Εσβήναν τα χρυσάνθεμα σαν πόθοι στον κήπον όταν ήρθες. Εγελούσες γαλήνια, σα λευκό χαμολουλούδι. Αμίλητος, τη μέσα μου μαυρίλα την έκανα γλυκύτατο τραγούδι κι απάνω σου το λέγανε τα φύλλα. Κώστας Καρυωτάκης ********************************************* Αναρωτιέμαι ωστόσο πως γίνεται να πιστεύεις…
Στις 3 μέρες που έφυγα φέτος από το γραφείο διάβασα 3 πολύ διαφορετικά μεταξύ τους βιβλία! Τα Χαστουκόψαρα, του Λένου Χρηστίδη Εριστικός και (αυτό)σαρκαστικός, ο Χρηστίδης είναι η επιτομή του νεοέλληνα συγγραφέα που καυτηριάζει ανελέητα τους νεοέλληνες, συμπεριλαμβάνοντας βέβαια και τον εαυτό του σε αυτούς. Αντρικό χιούμορ, μισογυνισμός, προκλητική γλώσσα και ειρωνεία. Στις καλύτερες στιγμές του θυμίζει Κωστάκη…
Πρόσφατα σχόλια