Έχοντας μεταφράσει τα 6 βιβλία της σειράς Θανάσιμα Εργαλεία μπορώ να πω ότι απογοητεύτηκα από την ταινία The Mortal Instruments: City of Bones. Μου φάνηκε πολύ πιο “απλοϊκή” από ό,τι τα βιβλία, που μου άρεσαν πολύ περισσότερο από άλλες σειρές του είδους. Θεωρώ ότι δεν έδωσε βάθος στους χαρακτήρες, που ήταν πολύ πιο σύνθετοι στο βιβλίο, αν και από την άλλη είναι δύσκολο να αποδοθεί ένα μεγάλο βιβλίο σε μια ταινία δράσης και ειδικά όταν είναι το πρώτο μιας εξαλογίας (για να μη μετρήσω και τις Δαιμονικές Μηχανές)… Tην έχετε δει;
Ανυπομονώ παρόλα αυτά να δω την καινούρια σειρά που βασίζεται στα Θανάσιμα Εργαλεία, το ShadowHunters που κάνει πρεμιέρα μεθαύριο!
To trailer υπόσχεται αρκετή δράση και η πρωταγωνίστρια έχει ενδιαφέρον (λατρεύω να διαβάζω τα hater comments για το casting 😛 και είμαι από αυτούς που δεν τους άρεσε καθόλου ο Τζέις – Μπάουερ) και περιμένω με αγωνία να δω το πρώτο επεισόδιο.
Για τα υπόλοιπα θα περιμένω να ολοκληρωθεί η σειρά γιατί δεν αντέχω να περιμένω να βγαίνει κάθε επεισόδιο ένα ένα, θέλω να τις βλέπω ολοκληρωμένες! Γι’ αυτό και σπάνια βλέπω σειρές 🙂 Συμφωνείτε ή βλέπετε τα επεισόδια όπως προβάλλονται, ένα ένα;
Μα τι γίνεται μ’ αυτά τα Θανάσιμα Εργαλεία; Τα βλέπω παντού και η περιέργεια μου αυξάνεται!
Και συμφωνώ μαζί σου για τα επεισόδια: Η αναμονή ως την επόμενη βδομάδα συχνά δεν αντέχεται!
Φανή μου χρόνια μας πολλά για χθες, με υγεία και ό,τι άλλο επιθυμείς!!!! Να περνάμε όμορφα, να διαβάζουμε, να κάνουμε ωραία πράγματα με τα αγαπημένα μας πρόσωπα! Φιλιά πολλά από τη βροχερή Ελλάδα 🙂
Ευχαριστώ πολύ κι ανταποδίδω τις ευχές! Φιλιά πολλά απ’ το όλως παραδόξως ηλιόλουστο Ρότερνταμ! (Δεν ψαρώνω, ξέρω πως δε θα κρατήσει πολύ!) 😛
Προσωπικά, λάτρεψα το Infernal Devices και θα ‘θελα αυτά τα βιβλία να δω σε σειρά. Το Mortal Instruments δεν κατάφερα ούτε το πρώτο βιβλίο να τελειώσω αλλά ούτε και την ταινία (η οποία ήταν χειρότερη απ’ το βιβλίο, φυσικά). Δεν ξέρω, ίσως επιστρέψω κάποια στιγμή, αλλά τη σειρά σίγουρα θα τη δοκιμάσω.
εγώ αντίθετα, δεν εντυπωσιάστηκα από τις Δαιμονικές Μηχανές κι αυτό γιατί (μπορεί να είμαι και η μόνη) δε συμπάθησα ποτέ την Τέσσα!!! ξέρω, απορείς χαχαχ 🙂 Τα Θανάσιμα Εργαλεία μου άρεσαν πάντως, και μου άρεσε που δεν ήταν το τυπικό επιφανειακό ΥΑ μυθιστόρημα, αλλά είχε και πιο σύνθετα στοιχεία…
Δεν απορώ καθόλου, η Τέσσα είναι εκνευριστικότατη. Απλώς η ιστορία, ο κόσμος, η ατμόσφαιρα μου άρεσαν πάρα πολύ. Μόνο το τέλος με χάλασε, αλλά ούτως ή άλλως έχω συνηθίσει να απογοητεύομαι από τα τέλη. Α, και μην ξεχνάμε τον William Herondale! Ο άλλος ήταν λίγο βαρετός.
Χαχα συμφωνώ!!! Ενώ ο Τζέις ήταν τόσο τραγικός ήρωας και τρυφερός ταυτόχρονα και είχε φοβερή χημεία με την Κλέρι !!
Όμορφα πολύ
Φιλάκια …